สิ้น

พอสิ้นเสียงก็สิ้นความรู้สึก
ไม่อยากนึกย้อนรอยความสุขร้น
เพราะเมื่อนึกเรื่องทุกข์ก็ปะปน
จึงปล่อยหล่นทิ้งไว้ไม่อยากจำ