หน่อย

หยิบนิดคิดน้อยค่อยเดิน
ดำเนินไม่เกินใจข้าฯ
หมดแรงพักปล่อยเวลา
ช้าช้าก็เป็นตัวเรา

รีบเร่งร้อนเร่าเผาวอด
เพื่อสอดในความหิวหา
แก่งแย่งโลกได้ไรมา
ศรัทธาหรือว่างปลายทาง