หยาดน้ำตา

น้ำตาหยาดหยดรินกินกลางใจ

ด้วยข้างในตอกย้ำคำผันผวน

เพียงเข้าใจข้างเดียวดังติดอวน

ดั่งโซ่ตรวนตรึงใจไว้กับเธอ

แต่เศร้าหมองใช่มองทางไม่เห็น

ทีจำเป็นคือเราอย่าพลั้งเผลอ

ทอดถอนใจแสนร้อยคล้อยละเมอ

จำเสมอเธอยืนได้ด้วยตนเอง