วันเสาร์ที่ 31 ตุลาคม พ.ศ. 2552

ประสบการณ์

เมื่อได้แหงนมองท้องฟ้าที่กระจ่างในคืนที่จันทรา สาดแสงจ้ากรบแสงดาวที่ระยิบ ยังให้เห็แต่ความสว่างในยามราตรี เหล่าคนผู้เดินทางก็มิอาจหลบหนี "ชีวิต" วงเวียนแห่ง รอยยิ้ม และน้ำตา สุขและทุกข์ เข้าใจและงงงวย ประดุจการหมุนรอบของดวงจันทร์ ที่บางครั้งแสงจ้าสุขสกาว แต่บางคราวกลับหลบเล้นหนีจากการฉายแสง ไม่มีสิ่งใดต่างออกไปหากแต่ชีวิตก็ยังวนเวียนหมุนวนอยู่ในห้วงแห่งเวลา คืนนี้ก็เป็นอีกคืนหนึ่งที่เคลื่อนคล้อยผ่านไป เราจะเป็นเพียงจันทร์ที่หลบแสง หรือ เป็นดวงจันทร์ที่สอดแสงผสานกับความมืดเพื่อ ทอทอดแสงสลัวอ่อนแก่โลก และนำทาง"ชีวิต" ที่ไม่ใช่มีเพียงเรา หากแต่สิ่งที่พบเจอจักปันหนุน คนจรที่ต้องผ่านประสบ เพื่อจะยังให้เขาดำรงชีวิตเติบต่อ มิใช้หยุดนิรันดร์