เก่า

อีกก้าวหนึ่งก้าวเดินข้ามอีกปี

มองวิถีผ่านมากี่มากหลาย

ได้เรียนรู้ด้วยใจและด้วยกาย

เก่าเป็นนายปีใหม่ดีขึ้นเอย

สมบูรณ์

การที่เราจะเป็นคนสมบูรณ์แบบ
คือการทำตามความคิดคนอื่นเท่าน้ัน
อย่าไปเชื่อ
แค่เรามั่นใจและมีจุดยืนที่ดี
นั่นก็พอแล้ว เพราะ"คุณก็คือคุณ"
และสมบูรณ์แบบในแบบคุณ

เท่ห์

ที่ยังโสดใช่ไร้ซึ่งเสน่ห์
ผมก็เท่ห์บางแง่บางมุมนะ
แต่ว่าติดนิสัยช่างเลือกซะ
เลยปะทะคำว่าโสดโดดเดียวดาย

เทา

แด่โลกนี้ที่มีแค่ขาวดำ
หม่นหมองช้ำสดใสต่างหันเหลือ
คนละขั้วรวมกันป้ายปนเปือ
คงจะเหลือเพียงสีเทาเท่านั้นเอง

แล้วใครเล่าจะแต่งเติมสีสัน
ให้โลกนั้นหลากสีครึกครื้นเครง
คงมีแต่เธอฉันเราบรรเลง
ป้ายละเลงสีสันจรรโลงใจ

คนละเรื่องต่อเนื่อง

เรียนภาษาตกภาษาเป็นภาษิต
สอนชีวิตให้เรียนตั้งใจหนา
จนเข้าใจถ่องแท้เมื่อโตมา
ว่าภาษาไทยแท้งามเกินชม
...
มิใช่เลิศแค่ดินคิดเรียนรู้
ลองทำดูต่อความตามประสม
เล็กนิดน้อยเรียงร้อยถ้อยระงม
จากประถมคงสำเร็จได้เพียงทำ

ไม่ต้องเร่งรีบร้อนไปไหนไกล
เพียงมีใจชนะได้ใช่คำขำ
เรียงด้วยใจต่อวลีรวมเป็นคำ
ก็คงนำรสชาดบาดใจเอย

เสียง

อันที่จริงปรับนิดคิดซักหน่อย
แล้วเรียงร้อยปล่อยถ้อยวาทะศิลป์
พร้อมน้ำเสียงสั่นลึกประดุจพิณ
เพียงได้ยินหินแข็งอาจละลาย

ขอ ที่

ขอเวลานาทีมีคุณค่า
ขอศรัทธานำหน้าต่อจากนี้
ขอหยดน้ำฉ่ำเย็นดุจนที
ขอลูกนี้เรียนรู้และก้าวไป

ที่หกล้มเจ็บนั้นเราเรียนรู้
ที่ยังอยู่คือเราใช่คนไหน
ที่ผ่านมาคือบทเรียนนำต่อได้
ที่เข้าใจว่าพระเจ้ามีแผนการ

เด็ก

จะว่าไปก็อยากหยุดเวลา

เด๋วจะพาริ้วรอยวิ่งเข้าใส่

ขอให้ครบวันเกิดสุขเถิดใจ

อีกขวบปีขอให้เด็กเหมือนเดิม

ล่องลอยรัก

ปล่อยลอยล่องท่องห้วงกาลเวลา

เพียงศรัทธารักนั้นไม่ห่างหาย

เพียงปรับตัวเรียนรู้ความเดียวดาย

เชื่อไม่สายวันหนึ่งคงเจอกัน

แค่ตอนนี้เตรียมตัวใจให้พร้อม

เพื่อถนอมคำว่าความรักมั่น

ก้าวเดินไปตั้งใจได้พบกัน

แล้ววันนั้นทุ่มเทให้สุดใจ

เข้าใจ

เพียงเข้าใจก็รู้ได้มีเวลา
ที่ตามหาวิ่งไล่ยิ่งไกลแสน
เพียงย้อนมองเห็นค่าตัวเราแทน
ปรับความแมนเด๋วหญิงก็หลงเอง

เหนื่อยจะเบา

เหนื่อยก็พักวุ่นนักอธิษฐาน

อย่าให้ผ่านเนิ่นนานพาลสับสน

เราเข้าใจว่าคนทุกทุกคน

มีสับสนนั่นคือความเป็นเรา

นั่งซักเดี๋ยวผ่อนใจให้หยุดพัก

ให้ความรักเป็นแรงแบ่งหนักเบา

ให้พระพรคอยหนุนจุณบรรเทา

หนักเป็นเบาเข้าใจผ่านพ้นเอย

Time skip

คำว่าลืมอาจง่ายที่จะคิด
คำว่าชิดอาจง่ายที่จะพราก
คำว่าเราอาจมีวันต้องจาก
ไม่มีมากเวลาใช้ให้ดี

...ใช้เวลาให้คุ้มค่าเพราะเมื่อเสียมันไปแล้ว
ความทรงจำไม่สามารถกู้คืนความเป็นจริงได้เลย

all time

ไม่มีใครควบคุมคุ้มเวลา
ไหลเข้ามาวันเดือนปีของฉัน
มาครบรอบครั้งหนึ่งแทบไม่ทัน
แต่ทุกวันนั้นเป็นพรของพระองค์

เรา

เราเป็นเราใช่ใครเขาสร้างสรรค์ให้
มีหัวใจสี่ห้องไม่แตกต่าง
อย่าให้ใครมาชี้วัดบอกหนทาง
เพราะแตกต่างจึงเป็นเราเท่านั้นเอง

อำ

อย่าอำกันด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า
อย่าอำลาด้วยถ้อยคำที่ฉ่ำหวาน
อย่าอำพรางความรักไว้เนิ่นนาน
เพราะเธอหวานจนหลงรักเพียงเจอ

คร้าวแคล้ว

ถึงไอ้คร้าวมันจะแคล้วแห้วเสมอ
ไม่เคยเจอสาวไหนรับรักหนา
แต่มันเชื่อมุ่งมั่นมีศรัทธา
ชายอย่างข้าฯไม่ขอโสดเป็นแน่นอน

จริง

บาปมันเข้าเส้น เค้นแทบไม่ไหว

เรื่องบาปทำไว คุมใจยากเกิน

ยิ่งเห็นยิ่งเสื่อม ถอยเข้าทางสูญ

จำต้องเกื้อกูล ด้วยรักที่แท้จริง