ไกลหัวใจ

ไกลหัวใจแต่อาจสะเทือนถึง
หากมีใครคนนึงเข้าใจฉัน
เจ็บอาจหายป่วยอาจมะลายพลัน
ซักคนนั้นเป็นใครช่วยตอบที

รักมากมาย

เรียนรู้รักจักคิดจิตตรึกตรอง
คือพี่น้องผองเพื่อนเตือนให้เห็น
มีพระเจ้ารักเราทั้งเช้าเย็น
ทุกข์ลำเค็ญผ่านได้โดยพระคุณ
ไม่มีแต่ทรงรักแม้พลาดผิด
ในความคิดผิดเตือนอยู่เสมอ
เคียงข้างเราเหงาเศร้าเข้าใจเธอ
ปรอบเสมอเมื่อล้มโอบอุ้มคอย

กลิ่น

กวีศิลป์สร้างสรรค์เสนาะท่วง
ทราบลงทรวงซึ้งจิตพิศมัย
เลิศเยินยอกาพท์แห่งโคลงฉันท์ไทย
หาแดนใดเทียบถิ่นกลิ่นกวี