หลง หรือ รัก

เกือบจะลืมว่าเรายังเคยรัก
ได้รู้จักมักซึ้งใจดวงนี้
เมื่อเวลาผ่านผันนานเดือนปี
ที่เคยมีกับเริ่มเก่าจืดจาง

คือความรักที่จุดไฟด้วยใจหลง
ไม่มั่นคงทอแสงเปรียบรุ่งสาง
เพียงชั่ววูบประกายร้ายอำพราง
แล้วเลือนลางร้างเปล่า ณ สุดปลาย

ก็ขอให้เรียนรู้รักอย่างรัก ไม่ใช่รักอย่างหลง

เพื่อนบอกเวลา

เมื่อต้องเช็ดหยาดน้ำแ่ห่งความ
ในห้วงเหงาคำนึงรำพึงหา
ขอให้รู้ยังมีเพื่อนแบ่งวาจา
ส่งภาษาบอกว่าอย่าท้อเลย

ก็ชีวิตไม่ได้ง่ายเช่นปลอกกล้วย
คงไม่สวยหรูเลิศหรอกเพื่อนเอ๋ย
อยากบอกว่าต้องปล่อยเลยตามเลย
คงเหมือนเคยเวลาเยียวยาเอง

ริบหรี่

แสงเพียงน้อยยังส่องซึ่งความหวัง

มีพลังแม้นน้อยนิดริบหรี่แสง

แม้นล้มลงคงไม่สิ้นเรี่ยวแรง

เพื่อแสวงหาหนทางก้าวต่อไป

แคร์

คำว่ารออาจยากกับคน
คำว่าทนอาจยากซะยิ่งกว่า
คำว่าเลิกอาจหมดซึ่งศรัทธา
ขอร้องว่าโปรดแคร์คนใกล้ตัว

สุขสันต์วันเกิด

ขอบพระคุณที่ชีวิตยังมีหวัง
มีพลังพระพรพระเจ้าให้
มีเพื่อนฝูงมายมายผูกด้วยใจ
เลยทำให้ยิ้มได้ในทุกวัน
แม้ล้มลุกรู้ว่ามีคนคอยห่วง
แม้นติดบ่วงเข้าใจและสุขสันต์
รู้ว่าเรามีพระเจ้าองค์เดียวกัน
และเธอฉันจะร่วมกันแบ่งปันพร
เพิ่มอีกปีอายุน้อยลงเข้า
เหมือนดังเงาบอกเราเวลาสอน
ว่าวันนี้เราได้สร้างพระพร
ส่งคำสอนถึงคนอื่นหรือยัง
ฝากข้อคิดถึงเพื่อนทีประสพ
เราคงพบกันแน่ในสวรรค์
เชื่อวันนี้เรารับใช้ด้วยพลัง
เพราะความหวังเราอยู่ในพระเยซู

ผ่านไป

ผ่านไปกับห้วงเวลา

เวลาคงไม่หยุดนิ่ง

ผ่านไปให้มันผ่านจริง

อย่าวิ่งกลับไปจุดเดิม

หาก

หากคืนและวันพาเราให้คุ้นเคย

หากลมชิดเชยพาเราให้ค้นหา

หากมีความรักเต็มเปี่ยมด้วยศรัทธา

คงได้รู้ว่ารักแท้มีอยู่จริง

กลอน

กระแสธารธาลินไหล

ผ่านหินกระทบสบก้อน

ดิ่งลงเสียงหยดสะท้อน

ดั่งกลอนพระเจ้าสร้างมา

หมอง

คืนค่ำย่ำเช้าเศร้ามอง
เหม่อมองสุดไกลปลายฟ้า
ทอดถอนหายใจโรยรา
เหมือนว่าเป้าหมายไม่มี

แต่เส้นขอบฟ้าวันใหม่
แลเห็นแสงทองสดสี
บอกว่าวันใหม่ยังมี
ผิดพลั้งลุกเดินต่อไป

อย่าเกร็ง

กำลังขี้หรือพี่กำลังตด
เอาให้หมดอย่าเกรงใจไอ้เพื่อนเอ๋ย
ปล่อยมาแล้วก็ให้เลยตามเลย
ทำไปเลยอย่าได้เกรงใจกัน
เพราะถ้ากั้กอาจต้องทนอยู่นาน
อย่าสันดานขมิบละเลียดผัน
ปล่อยทีเดียวหมดก๊อกให้รู้กัน
ว่าชีวันใครจะสิ้นให้รู้ไป

เรื่องขี้ๆ

สุขภาพดีต้องปวดขี้ทั้งเช้าค่ำ
เหมือนดั่งย้ำถ่ายสบายสุขกายหนา
และต้องขี้ดั่งตั้งตรงลงเวลา
ประหนึ่งว่าร่างกายถ่ยเทดี
ถ้าร้อนในมักจะขี้ไม่ค่อยคล่อง
ทะลุช่องอาจเห็นเป็นหลากสี
แสดงว่าระบบย่อยไม่ค่อยดี
จงฝึกขี้อย่างรู้ค่าจำไว้เอย

ใฝ่

ใฝ่รักใคร่คิดถึงคนึงจิต
ใฝ่รักให้ใกล้ชิดใจนาง
ใฝ่ฝันอยากหยอกเย้าไม่ห่าง
แม้เป็นหญ้าข้างทางหน้าบ้านเธอ

กลอนไม่จบ

นึกว่าลืมรักเราแต่ปางก่อน
นึกว่านอนฝันถึงคนอื่นเขา
นึกว่ามองไม่เห็นแม้นเสี้ยวเงา
แต่ถ้าเหงาเมื่อไหร่ก็โทรมา

เพราะยังรักอาทรและคำนึง

เพราะยังซึ้งตรึงใจใคร่ครวญหา

เพราะยังจ้องคาบสมุทรสุดธารา

สะท้อนว่าข้านี้มิลืมเลือน

รอยรักเก่าเล่าเราสลักจิต

รอยรักชิดตราจิตมิอาจเฉือน

รอยรักแนบทรวงจิตเฝ้าย้ำเตือน

เปรียบเสมือนนภาคู่ฟ้าดิน

อาจจะ

อาจจะเป็นชั่ววูบที่คิดถึง

อาจจะเป็นช่วงหนึ่งของชีวิต

อาจจะเป็นรอยต่อพรหมลิขิต

อาจจะนิดแต่รักไม่สร่างซา

คงเพราะเราพรั้งเผลอเกินห้ามใจ

คงเพราะในหัวใจแสวงหา

คงเพราะเธอชิดใกล้ให้เวลา

คงเพราะว่าเราเกิดมาเพื่อคู่กัน

เต้น

ร้องเล่นเต้นโยกย้ายส่ายทำนอง
เหลียวแลมองจ้องซ้ายบ่ายไปขวา
ย้อนจังหวะซอยเท้าเข้าเวลา
แสนหรรษาเต้นโลดสดุดี

เพี้ยน

ถ้าจะเพี้ยนก็คงเพี้ยนเรื่อง

มิอาจพักหัวใจไม่คิดถึง

เพราะว่ารักวนเวียนติดตราตรึง

แค่ครั้งหนึ่งก็ยากจะรางเรือน

ปากสันติ

นี่หรือคือสงบที่เรียกหา
สันติพาวาจากล่าวว่าไว้
แต่ก็รุกรานเขาวุ่นวายไป
ใครหนอใครบอกสันติวิธี



นี่หรือคือสันติที่เขากล่าว
หรือเพียงป่าวจากปากหากไม่ไช่
บุกตรงนู่นยึดนั่นวุ่นวายไป
ความฉิบหายหรือคือสันติธรรม

ชีพต่อชีพ

ชีพต่อชีพที่อยู่คือวิชา

สืบต่อมาจากครูสู่ลูกหลาน

ทางดำเนินเกลี่ยไว้ภัยแผ้วพาน

สร้างตำนานตราตรึงสลักใจ

ชนรุ่นต่อเรียนก่อตามรุ่นก่อน

ถ้อยคำสอนสอดสานธารสายใหม่

สิ่งดำรงคงอยู่คือสืบใจ

ส่งต่อไปทอดต่อทางวางทางคน

ไหล

หากแต่เพียงร้องไห้ไหลน้ำตา

คงจะหาประวิงเวลาอยู่ได้

ธุรีสู่ธุรีดินต่อไป

เหลือเพียงไว้คำนึงถึงก้าวตาม

ลาเอย

ปลิดปลิวสลัดชีพล่วงหล่น
คนหนอคนหายั้งอยู่นานไม่
กำเนิดเกิดสืบต่อส่งไม้จากไป
หนุนเลือดใหม่ร่ายต่อเสนาะความ

เพราะ

เพราะรักจึง ยอมตาย วายชีวี
เพราะรักนี้ เสด็จ ลงมาไถ่
เพราะรักนั้น สนอง ตอบอย่างไร
เพราะรักไง ออกไป บอกข่าวดี

ผ่านเดือน

เดือนแห่งรักที่เวียนวนข้ามปี
หากฤดีชีวียังเปลี่ยวเหงา
ทอดเดียวดายข้างกายมีเพียงเงา
คงผ่านเราหอบเอาใจลอย
ล่องลมบนดลจิตดังติดปีก
ว่ายหลบหลีกวิเวกเศร้าเหงาหงอย
ตะวันลับสัปดาห์เวลาคอย
แม้เพียงน้อยอยากยลคนคู่กัน
จนเดี๋ยวนี้หาหากยังไม่เจอ
เพียงแต่เพ้อภาพเบลอมโนฝัน
ในห้วงลึกเฝ้ารอต่อนับวัน
ใครหนึ่งนั้นคงเกิดมาคู่จริง

แค่ V1

ทำใจเถิดผู้ชายแค่คนหนึ่ง
อาจไม่ซึ้งดังที่ใครคาดหวัง
แต่ขอบอกว่ารักเธอจริงจัง
โอ้ความหลังแรกเห็นเทหมดใจ

เกลอ

ไม่พบหน้าเธอมาก็นานอยู่
อยากจะรู้ตอนนี้สุขดีไหม
หากทุกร้อนฝากบอกกล่าวเร็วไว
จะส่งใจอธิษฐานเผื่อถึงเธอ
แม้ระยะอาจห่างกี่ล้านก้าว
แต่เรื่องราวเพื่อนเราจำเสมอ
ด้วยหลายครั้งยังคิดว่าอยากเจอ
รู้ไว้เกลอรอเจออยู่ที่เดิม

ย้อนหลังวันเกิด

ขอย้อนหลังเมื่อครั้งครบวันเกิด
จำเริญเถิดเกิดผลวันข้างหน้า
ขอให้รู้อีกปีที่เวียนมา
จะนำพาพระพรมาสู่เธอ

ตากับการมอง

บางครั้งการที่เรามองเห็นอย่างกระจ่าง
คือการพรางตาตัวเองจากความจริงที่เราควรรู้
การเห็นอาจเบี่ยงเบนการรับรู้ของเรา
จากความจริง
จากความเข้าใจ
จากคำตอบ
จนบางทีเราใช้การมองเห็น
เป็นการรับรู้คำตอบโดยไม่พยายามที่จะแสวงหาคำตอบ
แล้วมันต่างอะไรกับการที่เรามองไม่เห็น
ลองปิดตาของเราลงและรับรู้
ด้วยการสำผัส
เข้าใจและหยุดที่จะคิดไปเอง
จงใช้ตาให้มากขึ้น
แต่ไม่ใช่ใช้ตาเป็นคำตอบจนลืมว่าตัวเองมองเห็น
แท้แล้วกลายกลับเป็น"มองไม่เห็น"