108 กลอน

สบตาบาดลึกถึงหัวอก
อยากชกกำแพงผาพนัง
โอ้เธอกินไรน่ารักจัง
อยากขังเธอไว้ในใจจริง


คิดถึงตัวเธอที่อยู่ไกล
ด้วยภายในใจอยากรู้นัก
ว่าเธอร้ายดีขอประจักษ์
จะส่งรักไปประโลมข้างเคียงเธอ

คนน่ารักทำไมไม่ยักตอบ
หรือคำตอบไม่มีให้คนเหงา
ขอคำเดียวรดหัวใจที่ซึมเซา
ช่วยบรรเทาเสริมใจนี้เถิดเธอ

เลอะเทอะเปรอะรักซักไม่ออก
เพราะโดนเธอหลอกซ้ำรอยแผล
เล่นเดินผ่านกันทำไม่แคร์
โอ้ใจเจ็บแย่ร้าวระบม
8/5/51

แต่งขำขำเพื่อย้ำความคิดถึง
ใครคนหนึ่งหัวใจแสวงหา
ว่าคงเดินเคียงกันวันข้างหน้า
เพียงเม้นมาให้ใจได้ชื่นบาน

น่ารักเหลือทนคนอะไร
ทำไมสะกดใจอย่างนี้
จดจำติดตาทุกนาที
ขอทีอย่าน่ารักเกินไป

ใจร้องรวดร้าวรู้ระทม
ด้วยตรมขมจิตพิสมัย
โอ้เธอแรกรักว่าจริงใจ
แล้วใยล้างรักง่ายดาย
2-7-51

ชีวิตคนนั้นต้องเจอทั้งทุกโศก
ทั้งไข้โรคหลากหลายมากมายแสน
แล้วจะเกิดมาพบความข้นแค้น
เสียดายแทนแล้วอยู่เพื่ออะไร

อยู่เพื่อใครสิ่งใดหาคำตอบ
หรือคือสอบบทเรียนให้แก้ไข
แล้วเกิดมาอยู่ไปเพื่อใคร
ตอบได้ไหมใคร่รู้กู่บอกที

คำตอบนั้นคงอยู่มานานแล้ว
เป้าหมายเจ้ามีกำหนดทางวิถี
เกิดมาเพื่อเดินตามผู้แสนดี
พระเจ้านี้จะนำเราสู่ความจริง
10/7/51

เติมรักวันละนิดต่อละน้อย
แล้วค่อยค่อยส่งต่อความคิดฝัน
รอกระทั่งประสานใจเดียวกัน
จูงมือกันทำฝันของฉันเธอ

เหตุไฉนใยสวยเหมือนโกหก
ทำตลกหน้าตาแสนจิ้มลิ้ม
แค่ปลายตาก็สะกดดั่งศรทิ้ม
จึงขอพิมพ์มาบอกใช่หยอกเอิน
15/7/51

เมื่อตรองดูโอชีวิตช่างแสนสั้น
วันต่อวันผันผ่านใครคิดถึง
วันสู่ปีชราเพิ่งคำนึง
แล้วก่อนถึงวันตายทำอะไร

ก่อนมืดมิดอับแสงในนที
ขอเพียงมีแสงหนึ่งส่องให้เห็น
เพื่อบอกทางสะท้อนเมื่อลำเค็ญ
ถึงยากเย็นไม่หวั่นตามมุ่งหน้าไป

เป็นไทยแท้ใยมิทราบรู้ภาษา
แต่ก่อนมาชาติไทยจรัสแสง
แต่บัดนี้ชาติหมดสิ้นเรี่ยวแรง
เพราะแขนงไทยนั้นมิรักษ์ไทย

รักแล้วจงรักมากฟื้น
ดั่งฟืนหนุนต่อทอแสง
เมื่อใครคนหนึ่งหมดแรง
เติมแสงเคียงข้างมิห่างกัน
21/7/51

เปลี่ยนแปลงไปร่างกายหายั่งยืน
ไม่กี่ตื่นวันคืนร่วงเลยผัน
แต่ถ้าใจเรามีกันและกัน
อายุนั้นเป็นเพียงเลขคำนวณ
24/7/51

เพียงรู้เห็นเป็นเธอก็ใจแป้ว
ดั่งลมแผ่วสั่นระริกที่ติ่งหู
ถ้าไม่เชื่อเชิญเธอเข้ามาดู
ให้เธอรู้ในใจมีแต่เธอ

อยากจะบินไปตามกระแสลม
อยากจะชมแสงจันทร์อันผุดผ่อง
แสงอาทิตย์ทอแสงประกายทอง
อยากจะมองแลจดจำแต่ภาพเธอ

หวานที่พบหาใช่จากภายนอก
แต่มันออกมาจากในใจฉัน
ซึ่งหวังว่าจะพบเจอเข้าซักวัน
คนในฝันเธอนั้นมีอยู่จริง

ขอขอบคุณในไมตรีที่มีให้
ออกจากใจถึงใครที่ตอบฉัน
หวังว่าคงช่วยเพิ่มเติมสัมพันธ์
กันและกันเพื่อนกันตลอดไป
เรียงถ้อยคำเขียนตามหัวใจสั่ง
เป็นพลังขับเคลื่อนเปื้อนคำหวาน
แปะอักษรเรียงต่อเข้าประสาน
ให้ผู้ผ่านอ่านคำย้ำชื่นใจ
29/07/51

การเวลาเปลี่ยนตนคนเปลี่ยนแปลง
บ้างร้อนแรงแลเศร้าเอาไงหรอ
แต่จำไว้แสงอาทิตย์ยังมีพอ
สาดแสงทอกระทบกายทุกคน

บางทีความเศร้าอาจไม่ช่วยให้เรายืนขึ้นได้เลย
แต่การก้าวผ่านความเศร้านั่นแหละคือพลังที่แท้จริง

โอ้ฝูงนกฝูงไก่และฝูงปลา
โอ้ฝูงม้าฝูงลิงชะนีค่าง
โอ้ฝูงเป็ดแมวน้อยร้องอ้อนคราง
โลกสรรค์สร้างให้เราได้มองดู

โอ้มนุษย์คนหนอช่างโง่เขลา
ปัญญาเบาสตินิ้มเสียจริงหนา
พูดเล่นลิ้นโกหกไม่รู้ค่า
เพื่อรักษาตัวรอดแต่คนเดียว
31/7/51

อย่าทำตัวดังดอกไม่ริมทางธาร
อะไรผ่านแผ้วพานชมเชยง่าย
จงรักษาของล้ำค่าของร่างกาย
มิให้ชายสามานมาผลาญไป
6/8/51

กี่หมื่นแปดความรู้ความเข้าใจ
กี่ร้อยใครผันผ่านเดินเข้ามา
ฉันแค่เพียงคนหนึ่งเคยสบตา
หามีค่าได้เธอมาคู่ครอง
12/8/51

อธิบายความรักได้ร้อยแปด
ดังสีแสดแผดทรวงดวงใจฉัน
หรือจะเทียบกับฟ้านภาวัน
แต่ใจนั้นกับไร้คนคู่ครอง

ดุจธารน้ำธารากระแสเชี่ยว
ดุจทางเลี้ยวลดลัดอันขุ่นหมอง
ดุจกระดี่ได้ฝนแอ่งน้ำนอง
แต่เสียงร้องจากใจว่าไม่มี

ดุจลมเป่าพัดมาพายะเยือก
ประดุจเหยือกเติมน้ำตามวิถี
เปรียบกับเสียงแผ่วเบาในกวี
อยากจะมีใครซักคนมาคู่เรา
13/8/51