กลอนไม่จบ

นึกว่าลืมรักเราแต่ปางก่อน
นึกว่านอนฝันถึงคนอื่นเขา
นึกว่ามองไม่เห็นแม้นเสี้ยวเงา
แต่ถ้าเหงาเมื่อไหร่ก็โทรมา

เพราะยังรักอาทรและคำนึง

เพราะยังซึ้งตรึงใจใคร่ครวญหา

เพราะยังจ้องคาบสมุทรสุดธารา

สะท้อนว่าข้านี้มิลืมเลือน

รอยรักเก่าเล่าเราสลักจิต

รอยรักชิดตราจิตมิอาจเฉือน

รอยรักแนบทรวงจิตเฝ้าย้ำเตือน

เปรียบเสมือนนภาคู่ฟ้าดิน