โอบไอ

โอบไอฟ้ากลิ่นดินถิ่นหวงหา
เนิ่นเวลาก้าวแล่นอ่อนเอนไหว
กิ่งแกว่งปลิวปลิดปรอยสลัดใบ
เมื่อฟ้าใหม่มาเยือนเหือดน้ำตา