วันอังคารที่ 22 ธันวาคม พ.ศ. 2552

ห้วง

หากแต่หวงห้ามใจตัวเองได้
คงมิไปพักใจที่คนอื่น
แต่หากยั่งยึดตัวมั่นคงยืน
และคงฝืนทางรักโชคชะตา

แต่ตัวฉันหาอยู่เดียวได้ไม่
จึงต้องไปมอบใจแสวงหา
แม้รู้คาดต้องล้มทางข้างหน้า
แต่ใจข้าฯจักหาได้หวั่นเกรง
ใช้ทุกสิ่งเรียนรู้พร้อมเข้าใจ
สร้างใจใหม่เพื่อสู้แรงข่มเหง
แล้วตรึกรู้ประจักษ์ทางบรรเลง
ตัวฉันเองแค่หนึ่งในห้วงเวลา

ไม่มีความคิดเห็น: